Ken jij ook zo’n moment dat je wilt helpen, maar niet weet hoe en waar te beginnen? Zoals die keer dat een hond werd aangevallen door twee andere viervoeters en mijn eigen hond in paniek ervan doorging de drukke weg over?
Die verdrietige kleuter die in de drukte van de winkel zijn ouders kwijtraakte, maar kennelijk ook had geleerd niet met vreemde mensen mee te gaan? Ook al brengt die mevrouw hem naar de klantenservice waar ze papa en mama kunnen omroepen?
Dat knagende gevoel iets over het hoofd te zien
Ooit voelde ik me hulpeloos toen na een logopedische behandeling de taaltest duidelijk aangaf dat de resultaten meer dan voldoende waren om met dit meisje te stoppen. Toch was er dat onzekere, knagende gevoel dat er nog steeds iets niet klopte. Maar wat dan en waarom reageerde de lerares boos toen ik vroeg haar goed te blijven volgen? “Je advies is toch dat de taaltherapie kan stoppen? Nou, waarom dan die paniek?” De ondertoon was duidelijk: ‘Waarom zeur je nog? De test geeft het toch aan?’
Intuïtie als alarmsignaal is het begin van groei
Het voelde alsof ik iets belangrijks over het hoofd zag. Intuïtief voelde ik dat ik haar, haar ouders en de docent niet de weg naar de oplossing wees. Niets om op de wond te leggen die onder dat dunne korstje therapie nog voortwoekerde. Iets ontbrak misschien aan mijn kennis waardoor ik het niet zag?
Dat inspirerend telefoongesprek over dyslexiebegeleiding
En hoe toevallig dat ik toen dat inspirerend telefoontje kreeg van die orthopedagoog gespecialiseerd in dyslexie. Hij stuurde een kindje met taalontwikkelingsstoornissen door en informeerde terloops of ik geïnteresseerd was in dyslexie. De week erna volgde die lezing tijdens een congres over het hierboven beschreven onbestemde gevoel dat kan opspelen na het beëindigen van een taaltherapie. De lezing die samen met dat telefoongesprek het begin was van cursussen dyslexie en dysorthografie* en van een bijna privé cursus van jaren met veel literatuuropdrachten voor thuis.
Als je weet waarop je moet letten, zie je het pas duidelijk
Heb jij die ervaring ook? Je krijgt rijles en het lijkt of er opeens overal rijlesauto’s rijden. Je bent zwanger en de winkelstraten vullen zich spontaan met zwangere buikjes. Jouw zoon zit altijd vol met blauwe plekken en oh gelukkig, op het schoolplein blijken al die jongetjes op dezelfde plekken ook alle kleuren van de regenboog te hebben.
Signalen gaan zien van niet ontdekte dyslexie
Vanaf dat moment, zie ik de signalen dat er sprake zou kúnnen zijn van een niet ontdekte dyslexie. Later aangevuld met de signalen van niet ontdekte dyslexie op de middelbare school vanwege een eveneens niet ontdekte hoogbegaafdheid.
De passende pleister op jouw dyslexiewond vinden!
Het voelt goed om te weten dat die intuïtie aangevuld is met kennis. Het weten dat er een probleem is dat pijn doet. Pijn, omdat het niet wordt gezien en er dus geen rekening mee wordt gehouden. Een pijn die ik kan helpen oplossen, omdat ik weet waar het begin is om het probleem op te lossen. De overtuiging hebben dat als ik ouders adviseer hun kind te laten testen bij een specialist, ze op de goede weg zijn. Zelfs als de docent hen van het tegendeel wil overtuigen, want ik weet met welke kennis ik dat advies geef. Het advies waarmee voor veel kinderen en hun ouders het begin van de passende pleister wordt ontwikkeld als oplossing voor die zeurende wond.
Ervaringen en inzichten rond dyslexie en onderwijs delen
Vanuit die gedachte heb ik de voorlopige pleister gemaakt. Het delen van kennis en inzicht aangevuld met praktijkervaringen van lotgenoten. Een boek vol ervaringen en inzichten voor al die ouders en hun kinderen die intuïtief twijfelen aan de geruststellende woorden van die docent. Die zich natuurlijk graag laten geruststellen, maar nog liever een eerlijk antwoord willen op hun vragen en twijfels. Een boek óók voor docenten en pabostudenten want wat voor mij gold, geldt ook voor hen. Pas als je weet waarop je moet letten, zie je het pas! Pas als je inziet dat die fantastische methode niet werkt bij jouw leerling met dyslexie, ga je op zoek naar wat wél werkt.
We willen toch allemaal passende pleisters op een (dyslexie)wond plakken en de pijn serieus nemen?
Meer over het boek?
Dyslexie en onderwijs: op zoek naar jouw puzzelstuk-Gelijke behandeling leidt niet tot gelijke kansen!
Onder andere te bestellen bij Boekscout: https://www.boekscout.nl/shop2/boek/9789464683707
Of met dit ISBN: 978-94-646-8370-7 in elke (digitale) boekhandel!
Meer over hoe leesplezier weer terug kan komen?
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/een-hekel-hebben-aan-lezen/
Dysorthografie*: spellingstoornis die vaak voorkomt met dyslexie maar ook alleen onder de noemer dyslexie kan voorkomen zonder leesstoornis.