Vanaf 2019 niet meer tekenen bij het kruisje, maar…. contractvrije logopedie via restitutiepolis!
Ken je dat gevoel? Je werkt jaren met plezier, je voelt je rijk want je hebt precies het beroep gekozen waarin je je als een vis in het water voelt. Het is nooit een punt om naar een na- of bijscholing te gaan, integendeel zelfs, want het maakt je werk alleen maar leuker en interessanter, zelfs de vrije zaterdag ervoor opgeven…. geen probleem.
En dan …opeens betrapte ik me erop dat ik niet meer graag mijn vrije zaterdag opofferde. Ik realiseerde me dat er een verschil is tussen móeten voor de “kwaliteitspuntjes” of voor een volgende herregistratie en gaan omdat ikzèlf wil, omdat ík mijn kennis op dat specifieke terrein wil vergroten.
De toenemende regelzucht, protocollen, waarvan ik me afvraag wat de toegevoegde waarde is voor mijn patiënt/cliënt. Eigenlijk moet ik die papieren rompslomp in therapietijd doen. Volgens het tarief en de zorgverzekeraar. Maar…. die tijd wil ik juist direct aan de patiënt/cliënt besteden om de klachten te verhelpen, dus verschuift de door de zorgverzekeraar/ beroepsvereniging/overheid opgelegde extra taak naar de avond.
Randzaken die steeds meer hoofdzaken lijken te worden omdat je anders niet “voldoet” aan wat wordt opgelegd door de zorgverzekeraar. Afvinken van lijstjes die nodig zijn om een beter tarief te mogen vragen….. Tarieven die dan nòg al jaren 75% van het werkelijke tarief zijn… Ze lopen al helemaal niet meer in de pas met steeds hogere eisen vooral op het gebied van bewijslast.
“Je moet er gewoon wat handiger in worden om te typen en intussen te luisteren!” Ja…. dat heb ik één keer geprobeerd… Toen ik opkeek, zat de patiënt verveeld en lichtelijk geïrriteerd naar buiten te staren. Ik was de zoveelste die dag die het scherm belangrijker vond! Met het schaamrood op de kaken schoof ik de laptop resoluut opzij, pakte “ouderwets papier en pen” en noteerde moeiteloos luisterend en aandacht gevend haar verhaal in korte kernwoorden. De patiënt voelde zich weer belangrijk en gehoord! De ergernis maakte plaats voor vertrouwen in mij als zorgverlener die samen met haar de klacht ging verhelpen.
Ik wil terug naar zoals het was….. waarin het enthousiasme van hulpverlener en hulpvrager naadloos in elkaar overgaat. Is dat vreemd? Terug naar de tijd dat hoge risico’s er niet voor zorgden dat mensen te laat of helemaal geen zorg meer vragen, terwijl ze dat wel nodig hebben. Dit laatste heb ik niet in de hand helaas. De ruimte die hierdoor in mijn planning is gekomen? Die besteed ik aan logopedische kwesties waarvoor geen vergoeding is. Zoals blogs schrijven om te informeren over dit mooie en zinvolle beroep! Ik wil over een tijdje mijn lange werkzame leven op een plezierige manier afsluiten. Is dat dan zo vreemd?
De nieuwe contracten worden weer aangeboden en de fantastische reclames verschijnen weer. Van jouw en mijn verzekeringsgeld! Ja ja…. “We zijn blij je dit contract te mogen aanbieden”. Maar…. eerst een kruisverhoor en bij elke ingevulde nee….jammer…geen contract! En dan… nou uh… toch maar weer knarsentandend gewoon weer tekenen bij het kruisje, toch? Ja… zo doe ik dat al járen!
Maar dan…. ineens is het genoeg! Ik heb dit beroep toch destijds gekozen omdat het in de kern gericht is op het meest menselijke wat we bezitten? Hulp bij het kunnen ( blijven) communiceren?
Wil ik dit nog? Ik broed al een tijdje op een plan om in een eigentijds jasje jouw hulpvraag samen met jou op te lossen. Zónder bemoeienis van de zorgverzekeraar en mèt het teruggevonden enthousiasme van weleer en een inmiddels behoorlijk pak ervaring. Daar hoort ook bij:
Vanaf 2019 géén contracten meer tekenen bij het kruisje! Vanaf 2019 gaat alles via de restitutiepolis.
Contractloze zorgverlening via restitutie. Wat houdt dat in?
- Jíj houdt de regie wat betreft de keuze naar welk ziekenhuis of hulpverlener je gaat.
- Ik besteed géén tijd aan het afvinken en invullen van lijstjes, want jij staat vanaf het eerste moment centraal, dus….
- We komen meteen zoals vroeger bij je hulpvraag
- Een logopedisch onderzoek begint als het kan al tijdens de eerste afspraak
- Geen overbodige rompslomp, maar alle aandacht voor jou en voor datgene waarvoor je komt
- De rekening gaat naar jou en jij betaalt mij rechtstreeks. Je dient de rekening bij je zorgverzekeraar in. Okay… in een aantal gevallen betekent dat een 70 of 80% vergoeding van de behandeling. Dan zit je dus níet bij de “goede verzekering”.
- Je krijgt er wèl een logopedist voor terug die minimaal 30 minuten aandacht aan jóu besteedt
Terug naar efficiënte zorg vanaf de eerste minuut als je binnenkomt en…. ik zal het tarief niet 25 % verhogen naar het tarief waar ik eigenlijk volgens onafhankelijke onderzoeken recht op zou hebben. Dat was ik namelijk toch al jaren zo gewend. Het gaat bij mij om jóu èn …….. vooruit ook míjn werkplezier! Hopelijk ontmoeten we elkaar ook weer in 2019!
Wil je meer achtergrond informatie over mijn besluit? Een collega-logopedist formuleerde het als volgt:
Meer algemene informatie over restitutiepolis?
Google eens. Ik heb er willekeurig een paar voor je gevonden. https://www.goedkopezorgverzekering2019.nl https://www.vergelijkjezorgverzekering.nl
Wil je meer lezen over de voordelen van een restitutiepolis? Volgende week lees je een waargebeurd verhaal in mijn volgende blog. Het zou jou of je op kamers wonende kind ook kunnen gebeuren!
Wil je reageren? dat kan! info@slin.nl of op mijn FB pagina!