Categorie: Dyslexie en Taal

17 januari 2022

Blog#152-Snelheid het einddoel van leesonderwijs?

17 januari 2022

Snelheid het einddoel van leesonderwijs?

Zo maar een paar citaten uit berichtjes:

Bericht 1:
“Ik zou graag een afspraak willen maken voor mijn dochter van bijna 12 jaar. Ze komt volgens school niet in aanmerking om te worden getest op dyslexie. Zelfs niet als het onderzoek op onze kosten is. Ze zou te goed scoren om de diagnose dyslexie te hebben. Al jaren vermoeden wij dat er op school niet uit komt wat erin zit. Bovendien krijgt mijn kind steeds minder zin in school, ze is de laatste tijd erg neerslachtig. Na lezen is ze “op”, want sneller moeten lezen dan je kunt voelt als een zware strijd. Ik maak me zorgen want binnenkort komt de CITO en het definitieve schooladvies.
Is snelheid het einddoel van leesonderwijs?”

Bericht 2:

“Mijn zoon bijna 9 jaar zit na ruim 3 jaar leesonderwijs onderwijs nog steeds op M3 frustratieniveau. Een dyslexie onderzoek staat gepland, maar de lerares verwacht dat hij nooit snel zal kunnen lezen. Hij is klaar met steeds maar weer die kinderachtige boekjes en wil net als de rest van de klas leuke boeken lezen.”
Wat denk jij? Is snelheid het (eind)doel van leesonderwijs?

Wat is het doel van leesonderwijs?

Tegelijkertijd lees ik in kranten hoe alarmerend het leesniveau is van de schoolverlaters. Hoe zorgwekkend het is als je straks een arbeids- of koopcontract niet kunt lezen. Als je een recept en de mogelijke bijwerkingen verkeerd leest en interpreteert. Hoeveel invloed het leesniveau heeft op begrijpend lezen, redactiesommen ( verhaaltjes sommen) en dus op je studie- en toekomstkansen.

Wat is er sinds enkele decennia veranderd in het leesonderwijs?

Natuurlijk begrijp ik de zorgen van de docent, maar ook die van de ouders en helemaal “ het klaar zijn” met kinderachtige boekjes. Wat ik niet begrijp, hoe veel (oudere) generaties zonder al die ingewikkelde leerlingvolgsystemen uitstekend hebben leren lezen. Ze werden niet minutieus gecontroleerd door een stopwatch die de leessnelheid noteerde en ook niet ( voor iedereen duidelijk zichtbaar) vergeleken met leeftijdsgenoten. Ja, er was minder sociale media afleiding, maar aan de andere kant ook alleen informatie via boeken of de volwassen kranten. Daar is nu veel meer op leeftijdsniveau van beschikbaar.

De tovertruc met letters ontdekken…

Als beginnende lezer leer je letters (her)kennen, combineren en spelenderwijs ontdek je dat je met letters verschillende woorden kunt maken. Spelenderwijs … tenminste zo kan ik me dat zelf herinneren en die ervaring gaf ik door aan mijn kinderen en de kinderen die ik in mijn praktijk zag. Die ontdekking! Het leek op toveren, geen wedstrijd! Dat gevoel ervaren en daarna vasthouden. Gaandeweg ontdekken wat je allemaal kunt met die letters…. Er gaat een wereld voor je open! Een wereld die opeens groter wordt als je zelf:

een boek kunt lezen
boodschappenbriefjes maakt
een speurtocht bedenkt
briefjes aan opa en oma stuurt…

Een feest zou het moeten zijn.

Lezen ervaren als een feest of een (wed)strijd?

Alleen al het woord frustratieniveau… Brr.. wat een negatief woord!
Hoe verhouden die eerste leesjaren zich tot een stopwatch?
Stel, je bent nog wat onzeker en er is die (onzichtbare) stopwatch… die alles registreert…
Als de snelheid bepaalt wat je daarna mag /moet lezen?
Je hebt een spraakprobleem waardoor jouw spreekmotoriek vertraagd is…

Leren lezen stimuleer je door er een feestje van te maken

Blijven lezen stimuleer je door rekening te houden met ieders specifieke leestempo.
En vooral:
De leesmotivatie bevorder je door de belangstelling en de interesse van de lezer centraal te stellen en niet dat “frustratieniveau”!

Is snelheid het doel van leesonderwijs?

Vergelijk het eens met gymnastiek. Met het bevorderen van een leven lang bewegen. Met het voorkomen van obesitas.
Als kind was ik niet bepaald lenig en nog… Hoogtevrees, acrobatische toeren…. ik werd er misselijk van. Ik werd ook zeker niet als eerste gekozen als er twee groepjes gevormd moesten worden. Genoeg ingrediënten om later een onsportief en zittend leven te leiden. Het tegendeel is een feit en geheel vrijwillig. Daar hebben een paar gymleraren zeker toe bijgedragen en hun namen ken ik nog!. Hun doel was niet vastgespijkerd in frustratieniveaus, maar in plezier beleven aan bewegen.
Sportiviteit bevat zoveel meer dan acrobatiek en lenigheid. Creativiteit in je lessen kunnen veel drempels en vastgeroeste dogma’s weghalen. Zo ook bij lezen. Snelheid is niet het doel van leesonderwijs.

De verschillen in leren lezen en lezen om te leren

Twee stadia in het leesproces maar waar eindigt de eerste en waar begint de tweede? Hoe zorg je ervoor dat iedereen die tweede fase als vanzelfsprekend haalt en gebruikt voor een zelfstandige toekomst?
Welke middelen zet je in en hoe zorg je ervoor dat lezen een feest blijft?
Díe uitdaging zou het doel moeten zijn en niet de snelheid.
Net zoals bij leren lopen. Dat gaat toch ook in een glijdende schaal over in lopen om ergens te komen?

Meer over leesplezier centraal stellen?
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/hoe-stimuleer-je-om-te-lezen-en-maak-je-een-boek-spannend/

Meer over een andere benadering?
https://www.spellingprof.nl/een-andere-benadering-van-spelling/

Lees meer

27 december 2021

Blog# 149-Werkmails tijdens een vakantie beantwoorden

By Silvia Linssen

27 december 2021

Werkmails tijdens een vakantie beantwoorden

Tijdens mijn vakanties komen altijd “die mailtjes”. Je weet wel…. berichtjes waarbij je alarmbelletjes hoort afgaan.
Mails van bezorgde ouders laten wachten?
Nou…. dat zit niet in mijn systeem, nooit gezeten trouwens.
Is het de liefde voor mijn werk?
De eigen ervaringen als moeder als het vroeger met een kind even niet lekker liep en ik een steen in mijn maag voelde?
De voldoening als je rust hoort in de ademhaling en stem en het (toe)vertrouwen ziet komen in de ogen van moeder en kind?
Het wéten hoe treffend het cliché is: “Gaat het goed met ons kind dan gaat het ook goed met ons en met ons hele gezin!”

Wat je ervoor terugkrijgt?

Vakantiemail vol met dit soort hartelijkheid

“Dankjewel weer voor je uitgebreide antwoord, ik waardeer dit zeer!”
“Fijn om iemand te hebben die ’t helemaal begrijpt!”
“Ik denk dat we als team een fijne samenwerking gaan vormen.”
En weer terug in Nederland:
“Bedankt voor het fijne gesprek.”

Betrokkenheid bij je werk

Betrokken zijn bij je werk ….
Belangstelling voor het wel en wee van je toekomstige client en de ouders….
Het kost tijd maar je krijgt er zoveel voor terug.
Voor mij een vanzelfsprekende voorwaarde. Oók als dat betekent dat je tijdens je vakantie beschikbaar blijft voor die bezorgde berichten. Iemand met zorgen over school, die ziet dat hun kind niet lekker in zijn vel zit. Liever maar niet meer naar school wil gaan…
Dat gaat aan ouders knagen en dan laat je zo’n bezorgd telefoontje of mailtje toch niet onbeantwoord?

Een samenwerking waar je energie van krijgt

Als je dan van die dankbare reacties krijgt, de volledige medewerking en het vertrouwen van ouders krijgt….
Een kind al tijdens een eerste (online) afspraak ziet lachen…
Weer vol vertrouwen, vrolijk naar school gaat?
Dat doen we sámen als team: ouders, kind, school en ikzelf.
Dan blijft dit werk na al die jaren nog steeds zo zinvol!

Meer lezen? https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/blog132-ik-ben-slecht-in-talen/

Interesse in informatie over spellingregels? https://www.spellingprof.nl
Behalve dat vind je daar veel praktische informatie en ook informatieve blogs!

Lees meer

16 december 2021

Blog#148- Inclusief of Passend onderwijs en dyslexie

By Silvia Linssen

16 december 2021

Inclusief of Passend onderwijs en dyslexie

In hoeverre verhoudt inclusief of passend onderwijs zich tot dyslexie? Deze vraag kwam bij mij op toen ik onlangs het volgende onder ogen kreeg.
Helaas… zie ik meer van dit soort berichten en ik voel me bijna een klokkenluider….
Niemand wil de noodklok luiden, maar het zal maar je kind zijn of je was/ bent het zelf vroeger of nu….

Met begrijpend lezen niet meedoen…

Daarover gaat het in dit voorbeeld.
“ Mijn kind in de bovenbouw hoeft geen huiswerk begrijpend lezen (meer) te maken.”
Soms lees ik berichten die ik niet begrijp of liever gezegd niet wil begrijpen.
Via de leerling krijgen de ouders het meegedeeld, zonder overleg.
Allerlei redenen worden opgevoerd: zoals

Te moeilijk
Leerling gaat straks waarschijnlijk toch naar VMBO kader
Waarom onnodig plagen hiermee
Er is al zoveel wat na schooltijd moet in het kader van dyslexie

Goedbedoelde bezorgdheid?

“ Leerling heeft dyslexie en krijgt hiervoor al wekelijks begeleiding buiten school.”
“ Het wordt vast te veel voor hem.”

Na al die jaren dyslexie begeleiding geven, lees ik dit soort berichten nog steeds met gekromde tenen.
Dat geldt trouwens ook bij berichten dat instituten een dagelijks 30 minuten durend oefenprogramma hebben. Daar zijn ouders en kind heel druk mee.
Het doet mij denken aan een instituut dat ooit tegenover de stand van de dyslexie afdeling van de NVLF (Nederlandse Vereniging voor Logopedie en Foniatrie) stond tijdens een onderwijsbeurs in Utrecht. *

of is hier sprake van

Onwetendheid rond dyslexie en de wijze van aanpak?

Hoe vaak zie ik niet een kind met dyslexie waarbij uit het gedegen psychologisch -orthopedagogisch onderzoek blijkt dat het kind in kwestie een hoog IQ heeft, maar niet de juiste begeleiding heeft gehad?
Waarin de sterke punten duidelijk worden benoemd en die er gewoon om schrééuwen om gebruikt te worden in de begeleiding.
Ook in dit geval is de leerling gemotiveerd en wil gewoon hetzelfde doen en zijn als ieder ander kind uit zijn klas.
Net zoals die slimme, inmiddels faalangstig geworden scholier waartegen werd gezegd dat je op een HAVO/VWO wel toetsen moet maken. Dat is veel te spannend voor hem.
Maak je dan op het VMBO of welke opleiding ook, geen toetsen? Interessant….

Gevolg van dit soort situaties?

Toenemende verharding van twee partijen. Gefrustreerde ouders die zich niet gehoord voelen door de (goedbedoelde) leerkracht. Een leerkracht die zich in de verdediging gedrukt voelt en zich ook niet serieus genomen voelt. En vooral een kind dat steeds minder graag naar school gaat en steeds meer het vertrouwen in eigen kunnen verliest.

Geen reclame maken, dus wel/niet een reactie achterlaten?

Bij dit soort berichten die ik tegenkom, begint het bij mij te kriebelen. Ik hoor op dat soort media voor en door ouders eigenlijk als professional niet te reageren, want het zou als reclame maken kunnen worden gezien.
In een blog op mijn website mag het gelukkig wel, want het verhaal eindigt hier nog niet.
Zoonlief van de gefrustreerde ouder kreeg extra schoolopdrachten op een lager niveau mee bovenop die 30 minuten per dag van dat instituut. Het (begrijpend lees) huiswerk dat via onnatuurlijke omwegen toch bij de ouders terechtkwam, had hij overigens binnen een uur af.

De frustratie en boosheid van ouders

Het is zo begrijpelijk dat ouders dit van zich afschrijven, want het is heel vervelend als je kind naast een zwaar oefenprogramma ook nog school opdrachten meekrijgt. Die boosheid van ouders komt voort uit het zien dat die ( goedbedoelde) extra schooloefeningen hun kind nog meer belasten.

Goed overleg en afstemming hoort bij passend onderwijs en dyslexie

Het is zo de moeite waard om in overleg met de externe begeleider dyslexie te bekijken of je een en ander anders kunnen aanpakken. Horen en gehoord worden! Ik herken die “botsing” soms ook tussen mijn behandelingen en de schoolstof. Niemand heeft er dan baat bij om volledig vast te houden aan het eigen standpunt of een soms standaard (aanbodgericht) oefenprogramma, dat ook nog eens 30 minuten per dag in beslag neemt na school.
Soms is samenwerken met scholen lastig, maar er is ook veel mogelijk. Dankzij de diplomatie van ouders en een goed onderzoek kan er ook een gezamenlijk gesprek worden gepland waaraan ouders, onderzoeksbureau, leraar en onafhankelijk dyslexiespecialist deelnemen.

De rol van de begeleider bij dyslexie

Hoe flexibel ben je in je begeleiding?
Hoever sta je “boven” de materie, waardoor je kunt spelen en improviseren?
Houd je stug vast aan je eigen aanpak en expertise?
Heeft jouw (standaard) oefenprogramma prioriteit of is de situatie en de hulpvraag van leerling en school bepalend?
Dit vereist eens goed bij jezelf te rade gaan hoe je als begeleider/instituut hierin staat, want blijf je vasthouden aan een (standaard) oefenprogramma dan stel je nooit het kind centraal maar dat programma. Dat gaat altijd ten koste van het kind en de relatie met school, omdat er geen plaats is voor de concrete schoolopdrachten. Motivatie, plezier in school en het gevoel serieus genomen te worden, lijden hieronder. Dan zijn er alleen maar verliezers.

De uitdaging voor de dyslexietherapeut

Een uitdaging voor de therapeut maar zeker de moeite waard:

gebruik die begrijpend leesteksten in je therapie.
daarmee oefen je het technisch lezen ( is uiteraard níet op tempo lezen)
je gebruikt het ook om evt. spelling en allerlei werkwijzen voor begrijpend en studerend lezen te oefenen.
het bespaart tijd en als je ook nog de teksten neemt die de week erna aan bod komen op school dan doe je aan “pre- teaching”. Dat geeft je leerling een steuntje in de rug.

Het voordeel van passend ( vraaggericht) dyslexie onderwijs?

De teksten worden tijdens de klassikale activiteit begrepen.
Goed voor de schoolresultaten en het zelfvertrouwen van je kind.
Ook als therapeut is het in het belang van het kind belangrijk om kansen te zien en niet de eigen expertise centraal te stellen of aan vaste programma’s te blijven hangen..
Geloof me, er blijft genoeg over om op deze manier je expertise als therapeut in te brengen.
Tijd sparen en toch teksten gebruiken op klasse niveau zodat er tijd overblijft om lekker de dingen te doen die bij kind zijn horen. Dat hoeft geen 30 minuten per dag in beslag te nemen!

Meer lezen over wel of geen standaardmethode bij dyslexiebehandelingen? *
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/dyslexie-behandelen-volgens-een-methode-of-juist-niet-2/
Informatie over spellingregels om thuis je kind te helpen? https://www.spellingprof.nl

Lees meer

15 december 2021

Dyslexiebehandelingen volgens een methode of niet?

By Silvia Linssen

15 december 2021

Dyslexie behandelen volgens een methode of juist niet?

Dyslexie behandel je toch volgens methode… ? Dus… aanbod gericht, was het resolute commentaar! Ik hoor zó vaak de vraag: “Welke methóde gebruik jij?” “Ken je déze methode al?” of… “De schóól gebruikt deze methode en vraagt of jij dat ook wilt doen.” Als logopedist met een dyslexiespecialisatie voelde ik me vaak in de verdediging gedrukt. Ik moest bijna “bekennen” dat ik die methodes niet gebruikte. “Welke dan wel?” was natuurlijk meteen de volgende vraag. Daarover later meer.

Aanbodgericht werken met kant-en-klare dyslexieprogramma’s

Het was één van de vele aanbod (methode) gerichte dyslexiebehandelaars. Op een onderwijsbeurs al weer enkele jaren geleden…. Ze hadden een stand ingericht tegenover de NVLF ( Nederlandse Vereniging voor Logopedie en Foniatrie). Als logopedist/dyslexiespecialist ging ik ook bij de overburen een kijkje nemen. Trots, zelfbewust en overtuigd van hún beste product op de markt om mensen met dyslexie te begeleiden. Het waren mooie programma’s met een professioneel bijbehorend verkooppraatje.

Vraaggericht werken bij de unieke dyslexieproblematiek

Aanbod gerichte producten met natuurlijk een flinke aankoopprijs. Wat denk je? Ze waren namelijk allemaal goed uitgedacht….! Het lag er vol van. Verderop hetzelfde verhaal met weer een ánder fantastisch programma! In discussie gaan over het verschil tussen aanbod en vraaggericht werken? Nee, de overtuiging was te groot van het eigen gelijk. En…. eerlijk gezegd aan míjn kant óók. Maar dan wat betreft het vraaggericht werken. Want…. er bestáát volgens mij geen standaard dyslexieprobleem en dus ook géén standaard dyslexieprogramma.

Begeleiding aanpassen aan de hulpvrager

In het tijdschrift Balans kun je veel artikelen over dyslexie lezen. Dit onderwerp kwam een poosje later ter sprake. (Voor diegenen die het willen nakijken. Even terugzoeken in het september/oktober nummer van 2015!) “Allerlei factoren hebben invloed op dyslexie en dit leidt ertoe dat de aanpak (steeds meer) aan het individu moet worden aangepast”. Steeds meer? Maar….. dat deed en doe ik toch altijd al, zonder “dè methode?”

Dyslexie behandelen volgens een methode of juist niet?

Voor mij is er maar een optie mogelijk en dat heeft alles te maken met mijn achtergrond en visie.

“Op maat dyslexiebegeleiding”

Als paramedicus/dyslexiespecialist weet ik niet beter. Als hulpverlener pas ík me aan en houd ik rekening met de hulpvrager en niet andersom! Dat betekent géén “voorgekauwde” aanbodgerichte behandeling. Zó uit de kast door en voor iedereen te gebruiken. Dit is behalve scholing mijn professionele achtergrond: goed luisteren, observeren, afstemmen en gezamenlijk bereiken we een “aan de vraag aangepaste dyslexie behandeling.” Het betekent dat ík als hulpverlener me steeds aanpas en oog heb voor (lees) interesses. Gebruikmakend van de informatie van ouders, persoon in kwestie en van alle onderzoeken en daar een “op maat dyslexiebegeleiding” bij zoeken. Het voelde als een erkenning. In Balans (een magazine o.a. over dyslexie) een artikel hierover te zien! Eigenlijk werd met die uitspraak tussen de regels iets gezegd. Die mooie kant- en- klare programma’s sluiten niet aan bij het individu met de specifieke zorgvraag!

Is er dan helemaal géén dyslexieprotocol is?

Ja, die is er wèl, want volgens het neutrale protocol vindt er éérst een nauwgezet onderzoek plaats.

Bij basisschoolleerlingen een vermoeden van dyslexie?

Begin altijd met een uitgebreide logopedische taaltest. Afgenomen door een logopedist om een onderliggende taalstoornis uit te sluiten. Samen met de schoolgegevens en de informatie van de ouders vormen ze de basis voor verder onderzoek. Dit gebeurt bij voorkeur bij een onafhankelijk in dyslexie gespecialiseerd bureau. Dit bureau komt met conclusies en adviezen. Daarna start een eventuele dyslexiebehandeling elders.

Bij middelbare scholieren een vermoeden van dyslexie?

Begin op zijn minst met een afname van een dictee op het schoolniveau type. Maak ook een opname van een paar bladzijde lezen en analyseer nadien de wijze van lezen. Samen met de schoolgegevens en de informatie van de ouders vormen ze de basis. De basis voor een uitgebreid onderzoek bij een onafhankelijk in dyslexie gespecialiseerd bureau. Ook nu komt het bureau met conclusies en adviezen. Daarna start een eventuele dyslexiebehandeling elders.

Waarom een onafhankelijk testbureau?

Een ónafhankelijk bureau dat zich alléén bezighoudt met onderzoek, diagnostiek en advies rond dyslexie? Ja, want een slager keurt toch ook niet het eigen vlees? Zo voorkom je dat belangrijke stappen (onbewust) worden overgeslagen.

En…Dyslexie behandelen volgens een methode of juist niet? Wat kies jij voor jezelf of je kind?

Wil je meer blogs lezen over dit onderwerp?

https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/wanneer-is-spelling-belangrijk-dyslexie/

Interesse in het magazine Balans? https://www.balansdigitaal.nl/kennis/diagnose-dyslexie/

Lees meer

13 december 2021

Blog#147- Wat vind jij van standaard klanttevredenheidsonderzoeken?

By Silvia Linssen

13 december 2021

Klanttevredenheidsonderzoeken

De decembermaand roept bij mij jaarlijks een behoefte op om terug te blikken op het jaar dat alweer bijna verstreken is. Dit jaar viel mij iets op dat steeds meer een HYPE lijkt te worden. Het was ook in mijn beroep al tot mijn verdriet doorgedrongen. Die standaard kille klanttevredenheidsonderzoeken.
Daarom mijn vraag: Wat vind jij van standaard klanttevredenheidsonderzoeken?
Vul jij ze in of gaan ze in de digitale prullenbak? Lees jij altijd de reviews en vraag jij je dan af hoe betrouwbaar ze zijn?

Als paddenstoelen komen klanttevredenheidsonderzoeken uit de grond

Ben je bij de kapper geweest? Het mailtje voor een “rapportcijfer” is er al nog voor je thuis bent. Voor mij een ware afknapper want met de kapster onderhoudt ik een warm contact, maar om haar na elke kappersbeurt min of meer “de liefde te moeten verklaren”?
Een bank waar ik al sinds heugenis klant ben en die opeens “moeilijk doet” en inloggen blokkeert omdat ik me eerst maar eens moet legitimeren. Het regent klachten en toch… na ons 3 minuten durende telefoongesprek meteen de mail:. “Hoe tevreden was u? Invullen van deze enquête neemt slechts 2 minuten in beslag.”
Een telefonische vraag aan de verzekeringsmaatschappij en jawel hoor…. je kunt er de klok intussen op gelijk zetten.
De koeriersdiensten? Idem.

Als een 8 niet genoeg is ……

Met stip op nummer 1 qua onzin vond ik het nabellen van de garage. “Bent u misschien niet tevreden?”, vroeg de receptionist bezorgd. Na een grote beurt had ik “maar” een 8 gegeven. “Waarom geen 9 of liever nog een 10?”
“Bent u of is uw garage dan volmaakt?”, was mijn verbaasde vraag en… “Zijn er dan helemaal geen verbeterpunten meer binnen uw bedrijf?” De persoon aan de andere kant werd wat nerveus en mompelde wat vaags. En helaas…. nog steeds komt er per mail het verzoek om bij tevredenheid een 10 te geven….. Uit medelijden met die monteur die daar misschien op wordt afgerekend, speel ik dan het “spelletje” maar mee. Maar hoe betrouwbaar is zo’n onderzoek dan eigenlijk nog?
Dat ik gewoon weer als tevreden klant een nieuwe afspraak maak voor mijn auto is kennelijk niet voldoende bewijs van mijn tevredenheid.

Evalueren is goed maar …

Kijk, een evaluatie is prima, maar het was ooit DE bekende druppel en reden dat ik destijds de stekker uit de contracten met de zorgverzekeraars heb getrokken. Op het moment dat we verplicht waren om van iedere patiënt/cliënt na beëindiging van de behandeling een evaluatieformulier te moeten overhandigen aan de betalende zorgverzekering. Degene die digitaal minder vaardig was, dienden we zelfs daarbij te helpen! Hoe betrouwbaar is dat!?
Niet iedere hulpvrager zit daarop te wachten en geloof me na al die jaren weet ik dat de mens “mans genoeg is” om zijn of haar wensen kenbaar te maken.
Wat als we geen evaluatieformulieren invulden? Nou, dat telde mee in jouw mate van bekwaamheid
(online bij een zorgverzekeraar vermeld) `en….. zag je terug in een lager behandeltarief!!
Bij elke weigering omdat ik de geld- en tijdverslindende bureaucratie erachter zag, ging je een tarieftreetje naar beneden.
Het voelde voor mij als een vorm van chantage.

Wat heeft eigenlijk jouw voorkeur om af te stemmen en te evalueren?

Korte lijntjes bij een persoonlijke klanttevredenheidspeiling ….

Hoe doe je dat dan?
Nou gewoon…Een kort controle momentje inbouwen tijdens maar ook aan het begin en einde van elke afspraak zoals:

Zijn er nog vragen?
Gaat het te snel of juist te langzaam?
Goed blijven letten op lichaamstaal en meteen navragen “Zit je iets dwars?”
Hoe bevielen de opdrachten?

Of…

Een voorgekauwd standaard evaluatie formulier?

Ben ik nou de enige die dan net niet de vragen of antwoordmogelijkheden vind die voor mij van toepassing zijn?
Denken ze nou echt dat ze dáármee goede zorg en service stimuleren of kunnen verbeteren?
Is het vullen van (digitale) formulieren met administratieve gegevens echt de garantie dat je je werk goed doet?
Geloven ze nou werkelijk dat iemand die niet tevreden is over de behandelaar, therapeut, kapper of monteur steeds een nieuwe afspraak blijft maken? Die wacht zo’n evaluatieformulier toch niet af, maar gaat al eerder naar de concurrent.

Klanttevredenheidsonderzoeken slaan in mijn beleving te ver door en ondermijnt het vertrouwen in iemands professionaliteit.
“Alles waar TE voor staat, is niet goed “, werd mij al vroeg bijgebracht.

Werken vanuit een innerlijke overtuiging

Berichtjes lezen of telefoontjes zo snel mogelijk beantwoorden die mij bereiken óók tijdens mijn vakantie. Dat hoont daar ook bij..
Nee, dat hóefde mij niet bijgebracht te worden tijdens kwaliteitsbijeenkomsten, die kreeg ik gratis mee bij mijn opvoeding!
Vooral berichten van bezorgde ouders kúnnen niet wachten op antwoord.
Mails van bezorgde ouders laten wachten?
Nou…. dat zat en zit niet in mijn systeem.

Geen “hete controle-adem voelen” via standaard evaluatieformulieren van de zorgverzekeringen.

Hoe die schriftelijke vrijwillige evaluatie er dan uitziet?

Een bloemlezing:

“Dankjewel weer voor je uitgebreide antwoord, ik waardeer dit zeer! En dat in je vakantie”
“Fijn om iemand te kunnen raadplegen die ’t helemaal begrijpt!”
“Ik denk dat we als team een fijne samenwerking gaan vormen.”
“Bedankt voor dit fijne gesprek.”
“Wat apart dat ik na al die jaren cursus Nederlands elders eindelijk door jouw lessen wél Nederlands durf te spreken!”
“Mijn Nederlandse echtgenoot was verbaasd dat ik zo makkelijk in zijn taal meepraatte toen zijn vroegere studievrienden onverwachts op bezoek kwamen.”
“Wat gaat het lekker met de kinderen op school. Zo fijn dat je met ons meedacht toen wij even met de handen in het haar zaten.”
” Zelfs de bezoekende familie viel het op. Voor het eerst sinds jaren weer eens een echte verjaardag gehad. Niet in de keuken voor de hapjes zorgend omdat ik toch geen gesprek kon volgen, maar als stralend middelpunt op mijn eigen verjaardag! Die cursus spraakafzien heeft me echt geholpen.”
“Een weekje overslaan? Kan het misschien voor een keer op een andere dag, want hij kijkt echt naar de afspraken uit”.
Een bloemetje met bedankt!

Betrokken zijn bij je werk ….

Belangstelling voor het wel en wee van je (toekomstige) client, de ouders of partner….
Het kost tijd en soms worden ze niet eens jouw cliënt, maar je krijgt er zoveel voor terug.
Voor mij een vanzelfsprekende voorwaarde. Oók als dat betekent dat je tijdens je vakantie beschikbaar blijft voor bezorgde berichten. Iemand met zorgen over school, die ziet dat hun kind niet lekker in zijn vel zit. Liefst niet meer school bezoekt…
Dat gaat aan ouders knagen en dan laat je zo’n bezorgd telefoontje of mailtje toch niet onbeantwoord?

Als je dan van die dankbare reacties krijgt, de volledige medewerking en het vertrouwen van ouders krijgt….
Een kind waarbij al tijdens een eerste afspraak de spanning verdwijnt en ziet lachen…
Dan blijft dit werk na al die jaren nog steeds zo zinvol en geeft het mij heel veel voldoening!
Dat zijn mijn evaluatiemomentjes en…. nee die 10 haal ik vast ook niet. Niemand is onfeilbaar. Laten die “ontevreden” mensen die bij mij niet vinden wat ze wensen gewoon de vrijheid hebben om verder te zoeken.

Meer lezen over dit onderwerp? https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/blog145-waarom-kies-je-dit-beroep/

Meer weten over NT2? https://www.dutchlessonveldhoven.nl

Lees meer

29 november 2021

Blog#145-Waarom kies je dit beroep?

By Silvia Linssen

29 november 2021

Waarom kies je dit beroep?

Denk jij dat weleens?

Als een tandarts voorstelt om maar meteen een paar kronen te plaatsen of alles maar te trekken omdat ….
Of:
“De volgende twee gaatjes zitten er over een half jaar ook nog wel, want de wachtkamer zit nog vol….”

Maar ook…..
Wat houd jij van je werk:!

Mijn angst voor de tandarts is dankzij jou weg
De kinderen mochten al vroeg mee “tandjes tellen” en elk tandartsenbezoek was een feest voor hen
Nu in hun volwassenheid is het nog steeds leuk om even “bij te kletsen” bij diezelfde tandarts

Waarom kies je dit beroep?

Denk jij dat weleens?

Als een verkoopster in een modezaak geen eerlijk advies geeft en alleen aan haar omzet denkt…
Mij de rug toedraait als ik binnenkom en druk verder kletst met haar collega…

Of:
Wat past dit beroep bij jou!
Want:

je weet altijd exact welke maat ik nodig heb
de kledingadviezen zijn steeds weer verrassend leuk
als iets me niet staat, zeg je dat ook eerlijk en je verkoopt liever niets dan iets wat me niet staat!

Waarom kies je dit beroep?

Toen een automonteur me eens vertelde dat ik onder de motorkap het ook schoon moest houden want dan kon hij beter zien wat het probleem was….. Echt gebeurd!

Of:
Wat houd jij van je beroep!
Want:

het is voor jou een uitdaging om die onverklaarbare problemen voor altijd op te lossen, zodat ik niet ’s avonds in het donker op een verlaten weggetje opeens stilsta
het geeft je steeds weer voldoening om klanten vol vertrouwen in hun nagekeken auto te zien wegrijden

Waarom kies je dit beroep?

De orthodontist die de beugel periode steeds toch weer met een paar maanden verlengde terwijl ze toch een eindtijd had gegarandeerd
Bij elke controle toch weer commentaar had op het poetsen en geen oog had voor wat er wél allemaal trouw werd gedaan

Behandel een ander zoals jezelf behandeld wilt worden

Die gedachte komt weleens in mij op tijdens mijn werk als dyslexiespecialist.
Net zoals:
Hopelijk vergeten ze ook weer snel de leraren waarbij ik denk….

Waarom heb jij ooit voor dit beroep gekozen?

De docent die bijvoorbeeld zegt:

“Tja… wie zegt dat je even slim bent als je broer?”
of:
“Je bent toch zo slim, dan hoef ik de nieuwe taal- of rekenopdrachten toch niet nog eens uit te leggen als jij met andere bollebozen iets leuks doet?”
“Jouw moeder kon het toch veel beter uitleggen?”

De leraar die bij zijn beoordelingen de dyslexie altijd zwaar laat meetellen, waardoor haar moeder bij mij gefrustreerd haar onmacht uit:
“Mijn dochter wordt afgestraft op haar dyslexie. Ze is zoveel méér dan dat. Ze kan zoveel dingen wèl! Het zou zo fijn zijn als hij daar ook naar kijkt.”

Gesprekken tussen ouders en RT:

Ouder :
“Ik krijg steeds meer het idee dat ze het niet willen aannemen! Bang dat ik ze ga vertellen hoe zij het beste les kunnen geven aan mijn kind. Die andere manier van uitleggen. Die andere benadering zoals bij het overleg is besproken. Het lijkt niet binnen te komen want vervolgens doen ze alsnog wat ze zelf het beste vinden.”
Rt-er:
“Inderdaad! Helaas moet je als ouder assertief en mondig zijn om de juiste ondersteuning op school te krijgen! Je verwacht toch van school dat ze hierin het voortouw nemen maar ze voelen zich onthand, handelingsverlegen of hebben niet de kennis. En dit anno 2021.
Ouder:
Dat hij dan helemaal dwars gaat. Zoveel inspanning en geen resultaat voor zijn gevoel.
RT-er:
De onbereidheid van scholen om ook maar één stapje harder te lopen, éven buiten de kaders te denken. En dan gaat het niet om mijn kinderen; maar ‘mijn behandelkinderen’.
Collega RT-er:
Ja zo herkenbaar! En die alwetende superieure houding. Niet ( willen) begrijpen dat hun methodes niet passen bij deze kinderen hoe goed die methodes ook mogen zijn.”

Misschien lijkt het wat zwart/wit, maar zo wordt het wel ervaren!

Gelukkig kan het ook anders zoals uit deze reactie blijkt:

“Als ik dit zo lees, ben ik wel erg blij met de school van mijn kind. Staan overal voor open. En hebben een goede protocol. Maandelijks komen alle “dyslexie “ kinderen bij elkaar, om met een dyslexie juf ervaringen te bespreken. En wat beter kan.
Misschien voor de ouders waarvan school niet mee werkt/denkt, een andere school te zoeken. Want het gaat er om dat het kind passend onderwijs krijgt. En ik snap heel goed dat het soms moeilijk is om naar een andere school over te stappen. Maar belang van het kind staat voorop!”

Wat neem je van je schoolervaringen mee in je bagage?

Hopelijk onthoudt iedereen de leerkracht die het mooie verschil maakte zoals ik nu nog de namen weet van hen die voor mij het verschil maakten als kind en als moeder.

Mooie schoolervaringen zijn zo waardevol en inspirerend …..

die leraar die me de liefde voor boeken en taal leerde
de lerares die geregeld voor medische controles een halve ochtend weg was en ons leerde dat zij ons nodig had en wij haar. Haar dankbaarheid dat wij – zoals we beloofden- gewoon doorwerkten tijdens haar afwezigheid was elke keer zo hartverwarmend! Wij wílden haar gewoon niet teleurstellen.
de lerares die aan het einde van het schooljaar een klassenboekje had gemaakt waarin voor ieder kind een persoonlijk woord stond. Zo’n liefdevolle karakterschets om je leven lang te bewaren. Het op gezette tijden en mijlpalen te herlezen en dan te constateren hoe goed ze “haar kinderen” kende.
de directeur van die middelbare school die vlak voor de kerstvakantie toch nog een ouderavond belegde. Er was veel bezorgdheid en onrust rond het te vaak uitvallen van een belangrijk vak, waardoor veel leerlingen een andere profielkeuze dreigden te maken. Hij gunde ons ouders ook een ontspannen en zorgeloze kersttijd! Zijn luisterend oor en daadkracht maakten het mogelijk dat “die slimme jongen en meid op hun toekomst waren voorbereid”!
de leraar van groep 6 die op mijn verzoek wekelijks een jaar lang ook aan het denkniveau van de 3 hoogbegaafden in de klas dacht en daar ook leuke grapjes voor had.
diezelfde leraar die 7 jaar later werd opgemerkt door de geslaagde 18 jarige in het restaurant en spontaan mocht delen in de eerste vreugde van een vers behaald diploma..

Dáárom…..

Behandel een ander zoals jezelf behandeld wilt worden

Een eigentijdse vertaling van de bijbelse spreuk:
“Dat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.”

Waarom kies je dit beroep tandarts?

Je wilt zelf toch ook graag je eigen gebit behouden? Haal daarom het beste uit je mondheelkundige kennis en ben trots op je werk.

Waarom kies je dit beroep verkoopster van de modezaak?

Jij wilt er zelf toch ook leuk uit zien? Wees creatief en denk mee met de klant. Juist alles wat niet aan het ideale confectie maatje voldoet, betekent een extra uitdaging, doet een beroep op jouw vakkennis en geeft je extra voldoening!

Waarom kies je dit beroep automonteur?

Automonteur van de klant met de vieze ingewanden onder de motorkap…. : je moest je schamen. Als je bij de tandarts komt, is het inderdaad netjes als je gebit schoon is. Maar…. Heeft de tandarts je ooit gevraagd alvast de kies uit te boren zodat hij er alleen nog de vulling in hoeft te doen?

En last but not least….

Waarom kies jij dit beroep, leerkracht?

Ben jij er voor je leerling of zijn zij er voor jou?
Sta je open voor de expertise van anderen als blijkt dat sommige leerlingen niet tot hun recht komen in de klassikale methodische aanpak? Ook al is die methode op zich echt fantastisch?
Erken je dat je met zoveel leerlingen die hulp nodig hebt, of voel jij je ( onterecht) in je eer en kunde aangetast?

Het siert een mens om af en toe een stapje terug te doen in het belang van de groeikansen, het bewaken van het zelfvertrouwen en het school- en leerplezier.
Ze moeten nog zolang naar school en verder in dit leven en wij geven hen daarvoor de bagage ..….
Behandel ze als je kostbaarste bezit want niemand verdient het in de knop geknakt te worden.

Interesse in meer mooie (bijbelse) spreuken die we in ons dagelijks leven gebruiken?
https://historiek.net/top-100-bijbelse-uitdrukkingen-gezegden-en-woorden/64302/

Meer blogs over dyslexie?
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/blog141-individuele-talenten-gebruiken-bij-dyslexie-begeleiding/

Meer weten over spellingregels? https://www.spellingprof.nl

Lees meer

24 november 2021

Blog#144-Fysieke afspraak of online afspraak

By Silvia Linssen

24 november 2021

“Fysieke” afspraak of “online” afspraak

Bij elke bliep kijken op de telefoon, appen, tiktok, instagram…..
Fietsen met in één hand de telefoon. De hond uitlaten en alleen oog hebben voor de telefoon. Tieners maar ook hun ouders en alles wat daar aan leeftijd tussen zit, lijken altijd een hand vrij te houden voor hun smart phone.
Zelfs bij de pauzes op het schoolplein of bij een “fysiek” terrasbezoek….. wéér die telefoon.
Wandelend met de kinderwagen….. jawel dat blije koppie in de wagen moet concurreren met de smart phone.
Hebben ze nou een fysieke afspraak of een online afspraak?

Coronatijd en thuiswerken

En nu in Coronatijd! Remedial Teaching via internet?
” Nee dat werkt niet goed voor mijn tiener. We kunnen toch wel een fysieke afspraak maken? We zijn op zoek naar een hulpverlener die fysieke afspraken maakt”, was de reactie.

Zou dit nou de enige tiener zijn die nog niet op social media zit?
Of…. er zó vaak op zitten dat begeleiding dan ter afwisseling bij voorkeur “fysiek” gewenst is?
Natuurlijk begrijp ik dat “fysiek” onderwijs voor velen de voorkeur heeft. En het is nu eenmaal leuker om klasgenoten of je collega’s in levende lijve te ontmoeten. Maar…. dat kan ík dan niet rijmen met de geschetste situaties waarin iedereen googelt en op de eigen smart phone zit te staren.

Hulpvraag misschien niet dringend genoeg?

Misschien is de hulpvraag niet dringend genoeg dat een online één op één afspraak als obstakel wordt gezien? Niet eens uitgeprobeerd wordt?
In elke herfst- en winterperiode waren er in mijn werkzame leven standaard rustige werkweken met afmeldingen van beide kanten. Veroorzaakt door griep- en verkoudheidsgolven. Ik kon er de klok op gelijk zetten.
Kwetsbare ouderen kregen dan van mij standaard een berichtje als ik verkouden was om even te overleggen of ze de afspraak dan niet liever wilden uitstellen.
Ooit maakte ik het grapje bij mijn huisarts dat ik hem perfect zou kunnen waarschuwen wanneer zijn praktijk weer volstroomde met de bekende najaarsklachten.
Een week eerder belden ze namelijk bij mij al afspraken af.

Het griepseizoen en verdwijnende continuïteit in de therapie

Griep, verkoudheid en…. ja soms ook vanwege “hondenweer”.
Afgelopen jaar gingen alle afspraken voor het eerst in mijn werkzame leven gewoon dóór, want een nies- of hoestbui ten gevolge van een verkoudheid geef je nu eenmaal lastig door via een scherm.
En die najaarsstormen of onverwachte gladheid?
Behaaglijk warm thuis een online afspraak hebben is dan heel comfortabel!
Snotterprotocol? Daar hoeven we zo ook geen rekening mee te houden.

Fysieke afspraak of online afspraak?

Dit zijn de voordelen van online afspraken in het griepseizoen

In de eerste plaats natuurlijk geen discussies over al dan niet gevaccineerd enz. , want daar wil ik me buitenhouden
Continuïteit in de begeleiding tijdens dit griepseizoen
Voldoende tijd hebben voor de pasklare hulp voor een naderende toets omdat er niet onverwacht afspraken uitvallen
Rust en meer zelfvertrouwen bij de scholier die met die extra hulp betere cijfers haalt
En… vergeet de reistijd niet die nu zomaar aan andere zaken kan worden besteed!

Blijven we voor altijd online afspreken?

“ Als Corona voorbij is en ik heb nog begeleiding nodig, mag het dan zo blijven?”, vroeg de tiener met dyslexie me vorig jaar.
Was zij niet degene die even moest slikken toen de afspraken online werden?
Zich afvroeg of dat wel ging?
Op mijn verbaasde blik kwam het praktische antwoord:
“ We kunnen makkelijker een tijd plannen, want ik heb nu ook geen reistijd en….. ik houd zo ook veel meer vrije tijd over”..

Een bevoorrechte positie als er keuze is

Ik ben gegarandeerd niet de enige die verzucht dat Corona nou weleens mag verdwijnen, maar ik realiseer me ook de bevoorrechte positie.

In mijn werk kán ik online werken
Kúnnen mensen met dyslexie of voor lessen Nederlands nog steeds afspraken plannen
Voor de doorgaans ouderen onder ons: Een cursus spraakafzien gaat probleemloos voor het scherm
Het is veilig en de kwaliteit is niet anders

Het vraagt wél een andere instelling en voor mij zelfs meer voorbereidingstijd.
De positieve ervaringen met die online afspraken hebben mijn standpunt op dat gebied 180 graden veranderd. Wat mij betreft blijft het zo.

Maar….
Hoe die ouder overtuigen met zijn tienerzoon die alleen “ fysiek” onderwijs wenst?
Soms moet je over een aanname heenstappen en het gewoon dóen.
Ik zou zeggen “Tel je zegeningen” dat het in deze tijd kán. Een paar decennia geleden zou dit allemaal níet mogelijk zijn geweest!

Tel je zegeningen met online afspraken

Dat deden ook:

die scholier met autisme en hij slaagde voor zijn HAVO
die praktische tiener die aanvankelijk aarzelde …. overgegaan naar een volgend studiejaar
die basisschoolleerling met drukbezette ouders ….. geen oppasproblemen voor de jongere gezinsleden
de brugklasser die vanwege de afstand afhankelijk was van (groot)ouders die daarvoor afspraken moesten afzeggen
de orthopedagoog/psycholoog, leraar, ouders en dyslexiespecialist waardoor het gezamenlijk overleg gewoon kon doorgaan

Een kwestie van even wennen en dan wéét je niet meer beter. Die begeleider blijft uiteindelijk dezelfde betrokken specialist.

Alleen…. dat kopje thee met koekje erbij? Ach….die zet je toch zelf even klaar?

Dat ook in een online afspraak het er gemoedelijk aan toe kan gaan lees je hier:
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/blog121anekdotes-in-coronatijd-tijdens-online-afspraken/

Informatie over spellingregels? https://www.spellingprof.nl

Lees meer

2 november 2021

Blog#142- “Je gaat het pas zien als je het doorhebt…”

By Silvia Linssen

2 november 2021

“Je gaat het pas zien als je het doorhebt…”

Inzicht krijgen….…..

Je bent intelligent en toch lees je moeizaam wat er staat.
Je bent misschien wel boven gemiddeld intelligent en toch lijkt het lezen van artikelen voor jou een brug te ver.
En.. ook bij spelling maak je ‘ domme “ fouten.
Dom? “ Ja, want waarom maken andere klasgenoten die fouten niet?”
Al die weektaak dicteewoorden…. Ze blijven met veel inspanning en met nog méér geluk precies zolang in het hoofd voor het dictee aan het einde van de week.
Maar daarna…..
En daarom deze fantastische uitspraak * “Je gaat het pas zien als je het doorhebt”

Bij spelling: “Je gaat het pas zien als je het doorhebt”

Zó treffend en voor veel zaken in ons leven te gebruiken.
Neem nou dyslexie :
Je hebt dyslexie en maakt bij spelling veel fouten. Ondanks al die herhalingen al die uitleg. Na zoveel keer overschrijven opeens toch weer fout.
Je gaat het inderdaad pas zien als je het doorhebt, want het werkt nu eenmaal anders als je dyslexie hebt.
Je kunt toch niet een heel woordenboek uit je hoofd gaan leren?

Ook bij lezen “Je gaat het pas zien als je het doorhebt”

Al die trucjes om te ontcijferen wat er staat. Alles wat je probeerde om de gewenste leessnelheid te krijgen…

Waren ze echt succesvol?
Wist je later nog wat je had gelezen?
Leidde het lezen met die “trukendoos” echt tot je doel om een tekst te begrijpen in dezelfde tijd als bij je klasgenoot zonder dyslexie?

Als je weet hoe het werkt , zie en doorzie je de goocheltruc….

En… zo werkt het in zekere zin ook bij dyslexie.

Als je weet:

hoe een woord is opgebouwd, dan herken je het met wat oefening ook bij een ander woord.
dat betekenisvolle woorddelen meer informatie geven dan lettergrepen, ga je je daar op richten.
dat je via die kennis lezen en spellen op een hoger niveau kunt tillen, ga je op een andere golflengte met je dyslexie om.

Vanaf nu lestijd effectief benutten…

Net als Aken en Keulen niet op een dag zijn gebouwd, krijg je dat inzicht niet à la minute.

Maar…

Hoe anders zou het zijn:

als je niet domweg 10 keer een woord blijft opschrijven om vervolgens de 11^e keer weer de beginfout te maken?
als je niet meer lettergreep rijgend net zo snel probeert te lezen als je buurman?
als je níet door die manier van lezen als een robot klinkt en meteen hoorbaar is dat de inhoud niet tot je doordringt?
als de functie van leestekens niet verloren gaat?

“Je gaat het pas zien als je het doorhebt”

Daarom is het tijd om het roer om te gooien, want… waarom zou je doorgaan op die lees- en spellingwijze als je er uiteindelijk niets mee opschiet?
Ik kan niets garanderen en dyslexie kan ik niet genezen, maar met jouw inzet en met mijn expertise gebaseerd op die mooie uitspraak gaat er wel veel veranderen en zijn -tig keer woorden herhalen en -tig keer dezelfde tekst lezen verleden tijd.

Meer lezen over dyslexie? https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/blog141-individuele-talenten-gebruiken-bij-dyslexie-begeleiding/

Hoe zat het ook weer met die spellingregels. https://www.spellingprof.nl

Citaat “Je gaat het pas zien als je het doorhebt” is van de legendarische voetballer Johan Cruijff( 1947-2016)

Lees meer

17 oktober 2021

Blog#141-Individuele talenten gebruiken bij dyslexie begeleiding

By Silvia Linssen

17 oktober 2021

Individuele talenten gebruiken bij dyslexie begeleiding

“ Heb je tips voor onze MOL?”, vroeg ik aan het einde van het consult aan de dierenarts.
Ter verduidelijking: MOL staat voor Moeilijk Opvoedbare Luna. En…. Luna?
Dat is onze eigenzinnige klein uitgevallen dwergteckel. Voor je vraagt wat dat nou te maken heeft met:
Individuele talenten gebruiken bij dyslexie begeleiding? Dát antwoord komt later.

Dierenarts lacht en zegt plagend dat het opvoeden van teckels nou eenmaal een “ onbegonnen zaak is ”, maar ziet dat mijn vraag niet alleen grappig is bedoeld.. Hij gaat er nog even voor zitten en kijkt me vragend aan. Kun je wat concreter worden?

De “ klacht”?

Uitlaten gaat niet zonder slag of stoot. Ze zet zich schrap, gaat rustig in de zon op de weg liggen genieten en dit gedrag wordt ruimschoots versterkt door tal van vertederde en grappig bedoelde opmerkingen van voorbijgangers. “Ze is ook nog zo klein.” “Haar pootjes zijn ook zo kort.” “Ze is gewoon moe.” Inderdaad ze is reuze slim en weet iedereen voor zich in te nemen.
Met weemoed denk ik tijdens zo’n uitlaatritueel aan haar voorganger.

Andere kwaliteiten

Een goeiige mannetjescocker die altijd ín was voor een frisse neus. Wandelen? In weer en wind …. geen bezwaar.. Tja… en dat zijn intelligentie vooral in zijn neus zat, had toch ook voordelen. Verdwalen in de Ardennen was met hem erbij geen probleem, want feilloos vond deze wegwijzer de weg terug.

De individuele talenten zien en gebruiken

“Je moet je teckel leren lezen”, zei een teckelkenner eens. “ Huh?” “ Observeren wat ze bedoelt met dat koppige, eigenwijze gedrag”, verduidelijkte ze.
“Dat als een mens oogcontact maken als ze andere ideeën heeft of het graven in die mand totdat ze onder een kleedje ligt, dat accepteer je toch ook?”
MOL houdt echt wel van wandelen, maar liefst niet elke dag hetzelfde rondje. Maar om nu élke dag met de auto naar het bos of het strand te gaan…. ? Tja dat gaat niet.

“Zorg voor afwisseling in de wandelroutes, voor mijn part kijk je welke kant zij opgaat bij het startpunt, of je draait de route om. En… teckels zijn nu eenmaal eigenwijs, dat is toch ook hun grappige, sterke karaktereigenschap?”, besloot dierenarts het gesprek.

Een andere benadering…
De unieke aanpak vinden…..

Waar heb ik dat eerder gehoord…
Zelf geadviseerd?

Maak gebruik van de unieke talenten …

Jachthonden, waakhonden, schoothonden … ze hebben hun specifieke eigenschappen / talenten en als het goed is, houd je daar rekening mee.
En…. van een kat verwacht je ook geen volgzaamheid.

En in de mensenwereld?

Een huisarts geeft een advies of medicijn passend bij de diagnose en jouw specifieke klacht. Je krijgt niet automatisch hetzelfde als de vorige patiënt met iets andere klachten.

Als het goed is, is het karakter bepalend voor de opvoeding van je kind en benader jij je kinderen ook niet exact hetzelfde.

De leerlingen in de klas krijgen ( zeer waarschijnlijk) ook een aangepaste benadering en de juiste lesstof of weektaak kan daarbij weleens anders zijn voor Piet of Kees.

Daarom:

Gebruik de individuele talenten als je dyslexiebegeleiding geeft

Want waarom zou je iedereen met de diagnose dyslexie hetzelfde benaderen als je weet dat:

de ene dyslexie niet de andere is?
IQ en woordenschat verschillend kunnen zijn en belangrijke informatie geeft over de therapievorm?
er sprake is van bijvoorbeeld faalangst?

Meer lezen over dyslexie en waarom -tig keer herhalen van bijvoorbeeld eenzelfde leestekst of dicteewoorden als straf voelt?
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/herhalen-of-wel-tig-keer-overschrijven-helpt-dat-bij-dyslexie/

Meer informatie over spelling? https://www.spellingprof.nl

Lees meer

14 september 2021

Blog#138- Dyslexie en geslaagd voor HAVO

By Silvia Linssen

14 september 2021

Dyslexie en geslaagd voor de HAVO

“Anja* is geslaagd voor haar HAVO diploma!! Bedankt voor al je hulp aan haar, ze heeft er tijdens de examens nog profijt van gehad hoor!”
Een spontane reactie na een kort overleg hoe ik een ander gezinslid richting de laatste schooltoets zou begeleiden. Terloops vroeg ik een paar weken eerder of ze haar laatste examens achter de rug had en of het was meegevallen. Het voelt altijd weer even alsof je zelf slaagt voor het examen en .. in haar geval heb ik de laatste twee jaar niets bijgedragen

Op weg naar het volgende diploma?

“Zou ik hierna ook nog de HAVO kunnen doen?”, vroeg ze me twee jaar geleden. Altijd zo’n mooi moment om mee te mogen maken. Ik kende haar al vanaf de bovenbouw van de basisschool. De dyslexie speelde steeds weer een rol in haar schoolresultaten en verbloemde waartoe ze in staat was. Gelukkig bevestigde de diagnose van de gespecialiseerde orthopedagoog de vermoedens van haar ouders en zo kwam ze bij mij. Inmiddels dus bijna zestien en denkend aan de tijd na het VMBO.

Op weg naar zelfstandigheid…

“Wat houd je tegen?” , was mijn vraag. “Je kunt het toch gewoon proberen? Nee heb je en ja kun je altijd krijgen.”
Ze aarzelde en aangemoedigd door mijn vragende blik: “Zou ik dat ook zónder jouw begeleiding kunnen?”
Natuurlijk ga ik haar missen, na zoveel jaar begeleiding hebben we elkaar goed leren kennen. Ik heb haar mogen volgen in haar ontwikkeling van kind naar tiener en zie dat ze hard op weg is naar de zelfstandige, creatieve jonge vrouw.

Bij begeleiden hoort ook de fase van vertrouwen geven en loslaten

We spreken af dat ze het zelfstandig probeert en als ze vragen heeft of bij tegenvallende resultaten mag ze altijd bellen. Het helpt ook dat in haar geval er ouders zijn met wie ik vanaf het allereerste moment op één lijn zat. Ook bij dit gesprek waarvan ze pas later begrepen dat die tijdens een van haar laatste afspraken werd gevoerd, gaven ze hun volle vertrouwen aan ons beiden.

Geslaagd voor het HAVO diploma

Soms gaat dat via het VMBO in dit geval vanwege die dyslexie. Nu ligt haar toekomst als een onbeschreven boek voor haar.
Een creatieve opleiding die helemaal bij haar past, volgens haar trotse moeder. Gelukkig mag ik vanwege dat andere gezinslid nog zijdelings volgen hoe de eerste hoofdstukken van dat nieuwe boek gevuld worden.
Maar… eerst volgde een welverdiende, lange zomervakantie en begint ze binnenkort aan haar zo vurig gewenste vervolgstudie!

Vanwege privacy is Anja* niet haar echte naam.

Heeft jouw kind dyslexie en wil je meer weten over begeleiding bij de talen op het voortgezet onderwijs? Lees een van de blogs hierover op mijn website. Hier vind je alvast: https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/hoe-verwerk-je-grote-stukken-tekst-als-je-dyslexie-hebt/

Wil je meer ezelsbruggetjes bij de spelling? https://www.spellingprof.nl

Heb je interesse in de begeleiding die past bij jouw specifieke hulpvraag, maar is de afstand een probleem? Bespaar kostbare tijd, want via internet heb ik de afgelopen tijd veel mensen mogen helpen .

Lees meer