Neurodivergent betekent origineel, creatief, onbemind?
“De toekomst is aan neurodivergente mensen. Stuur in godsnaam een paar dyslectici naar Schiphol” * Citaat uit een interessant artikel van het NRC.
Creativiteit, originaliteit, “out of the box” denkers, doorzetters maar ook heel vaak op de (basis) school miskend, gepest, buitengesloten, niet begrepen, maar waar je wel gebruik van maakte kortom een soort “pispaaltje”.
Over wie heb ik het dan? Over mensen die hoogbegaafd, dyslectisch zijn of een vorm van autisme hebben. In hun latere leven komen ze dankzij hun kwaliteiten en doorzettings- en incasseringsvermogen gelukkig toch bovendrijven.
De favorieten in de (basis)schoolperiode
Iedereen kent ze, de gangmakers, de branieschoppers, de leiders waar iedereen mee gezien wenste te worden. Uitblinkers in de gymzaal die iedereen als eerste in zijn “ploeg” koos en later op de schoolfeestjes het populairste meisje scoorden. Daarnaast diegenen die zich vaak als laatste gekozen zagen in de gymzaal en later op de feestjes aan de zijlijn stonden. De harde werkers waar die branieschoppers en populaire meisjes wel graag gebruik van maakten bij de “leer” vakken of om huiswerk van over te schrijven. Gek genoeg op enkele echte talenten op sportgebied na, hoor je van die leiders van het eerste uur in het latere leven weinig meer…
De laatsten zullen de eersten zijn … Denk aan dyslexie en verborgen talent
Neurodivergente mensen zoals De student met dyslexie die door de docent als ervaringsdeskundige meekwam tijdens de nascholing. Zijn inleidende ervaringen werden met zoveel humor verteld dat we een film voor ons afgedraaid zagen en die zaterdag eigenlijk al bij voorbaat geslaagd was. Helaas voor ons, hij werd geen cabaretier of schrijver, maar ook die toekomst zou een succes zijn geweest. Zijn toekomst lag in de planologie waarin hij met zijn originaliteit en creatieve geest goed uit de verf zal komen.
Neurodivergente mensen, denk aan de leerling met autisme
die Nederlands moest leren. Elke afspraak was er weer even dat voorzichtige aftasten als het de eerste keer was en of de sfeer veilig was, maar eenmaal op dreef ontpopte hij zich snel als een origineel, intelligent, kritisch persoon met veel droge humor. Wie denkt dat autisme en humor niet samengaat, zelden zo gelachen om de redeneringen waarmee hij mijn standpunt van tafel veegde. Betrouwbaar ook, geen verborgen onprettige verrassingen maar natuurlijk wel “die handicap” zoals hij het zelf formuleerde.
De hoogbegaafde ook horend tot de categorie neurodivergente mensen
Alles ging haar goed af, muzikaal, sportief, intelligent en vaak onbegrepen. Ze maakte snelle denkstappen die een “normaal” mens niet begreep. Het “ stapje voor stapje” afpellen van een probleem werd als een vanzelfsprekendheid overgeslagen. Ze overzag het gewoon. En je kent het spreekwoord:” Wat de boer niet kent, (vr)eet hij niet”, net zoals “Onbekend maakt onbemind”. Geplaagd, gepest in haar basisschooltijd en waarom? Voelde het onveilig voor de minder begaafden en voor de docent als ze in één zin het probleem ontrafelde en direct tot de kern kwam?
Op de middelbare schooltijd werd het al beter en uiteindelijk op de universiteit kwam de veiligheid, de herkenning tussen gelijkgestemden niet de enige te zijn met die “gekke gedachten” die pas veel later een maatschappelijk gemeengoed worden. Tja… en dan richt zíj haar gedachten allang op vele stappen verder in het proces….
En dan … onze maatschappij en ons parlement..
Stuur in godsnaam een paar neurodivergente mensen om alle problemen vlot te trekken. Ons land heeft veel (verborgen) talent maar vaak zijn ze als kind zo intens miskend dat ze hun eigen talent niet zien. Ze vinden het zo vanzelfsprekend en dat gecombineerd met de ervaring toch niet begrepen te worden, maakt dat ze hun talenten niet (meer) van de daken schreeuwen. Dat laten ze over aan de branieschoppers, maar ja wat heeft Schiphol aan “gebakken lucht”? Wat heeft de gezondheidszorg en het onderwijs aan “gebakken lucht”?
Openstaan voor “out of the box”- denken…
Het begint klein en vooral vroeg. Zoals er tijdens de ontwikkeling in het eerste levensjaar een grote marge is voor mijlpalen als zitten, staan, lopen zo zouden we ook veel ruimdenkender moeten zijn in de ontwikkelingsfasen daarna. In het onderwijs zou veel meer kennis moeten zijn over neurodivergentie en wat dat betekent voor het onderwijsplan, het zelfvertrouwen en de groei tot een onmisbaar lid van onze samenleving.
“Onbekend maakt onbemind” en daarom… laten we dat onbekende eens grondig verkennen en omarmen.
Meer over het ontplooien van je talent?
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/blog165-dyslexiebegeleiding-belangrijk-tijdens-studieperiode/
Het artikel van het NRC vind je hier: https://www.nrc.nl/nieuws/2022/06/16/de-toekomst-is-aan-neurodivergente-mensen-stuur-in-godsnaam-een-paar-dyslectici-naar-schiphol-a4133731