Wat gebeurt er met genegeerde signalen?
Logopedisten protesteerden hevig toen tijdens de periode van het invoeren van het passend onderwijs de logopedie op scholen werd wegbezuinigd. Zij zagen de gevolgen voor de toekomstige generatie! Een manoeuvre van het ministerie van onderwijs destijds misschien wel handig gebruikmakend van het feit dat rond die tijd logopedie officieel paramedisch werd. Gemakshalve werden de talloze raakvlakken met het onderwijs genegeerd en logopedische zorg tijdens een debat gereduceerd tot ‘slechts’ hulp bij het afleren van slissen. Een mooi voorbeeld van niet weten hoe veelomvattend het beroep logopedie is, maar er wel ‘over gaan’ qua wegbezuinigen. Van oudsher en ook nu nog speelt het werkterrein zich af op het gebied van onderwijs, cultuur en gezondheidszorg, preventief en curatief. Vaststaat dat vrijwel iedereen ergens in zijn of haar leven met logopedie in aanraking zal komen.
Logische gevolgen van het afstoten van een ondersteunende onderwijstaak
De gezondheidszorg kreeg alle kosten op het bordje, omdat bijna alle logopedische zorg uit het onderwijs naar de eerste lijn ging. Later werd de screening van logopedische klachten ook wegbezuinigd en werd er met sluimerende logopedische klachten/ diagnoses niets gedaan. De reden? Tja, waar je geen verstand van hebt, merk je doorgaans ook niet op. Lekker goedkoop ook, want dat hoef je dan ook niet te behandelen/ financieren.
De gevolgen voor leerlingen met onopgemerkte logopedische klachten
Een van de oorzaken waardoor het onderwijs- en het taalniveau achteruit holt met onvermijdelijk lange termijn gevolgen voor de maatschappij.
Het voorbeeld van eigen bijdrage in de eerste lijnzorg in 2010
In 2010 lekte vlak voor het zomerreces uit dat het ministerie van gezondheidszorg van plan was patiënten (paramedisch, nietwaar) voor elk logopedisch consult €10,00 wilde laten betalen. Samen met collega’s uit andere paramedische beroepen gingen we naar Den Haag. Het plan werd ternauwernood voorkomen dankzij onder andere Renske Leijten, ook toen al actief en betrokken als het om het opsporen van misstanden ging.
Reden van het plan uit Den Haag? De gezondheidszorg werd te duur en iemand moest dit betalen, dus dan maar een eigen bijdrage. Helaas over de hoofden van in ons geval mensen met een communicatieve hulpvraag.
Werkinhoud/verantwoordelijkheid versus tarief uit balans
Diverse (dure) onafhankelijke onderzoekbureaus vertelden keer op keer dat de balans tussen werkinhoud en tarieven niet in verhouding stond.
De macht van de gefuseerde zorgverzekeraars en de onvoorwaardelijke overheidssteun
Zorgverzekeraars krijgen steeds meer macht. Mede dankzij de opeenvolgende fusies steeds groter geworden. Via juridische procedures, gegoochel met formuleringen, het verbieden van gezamenlijke afspraken uit het beroepsveld (kartelvorming) is het klip en klaar dat dankzij hun (door ons verzekeringsgeld) duur betaalde advocaten, zorgverzekeringen steeds weer aan het langste eind trekken.
De kruik gaat te water tot ze barst
Steeds langere wachtlijsten omdat groepspraktijken hun vacatures niet meer gevuld krijgen.
De reden? De gezondheidszorg loopt niet, maar stróómt leeg. Hoge werkdruk, onnodige bureaucratische regeltjes, de wildgroei aan controlerende dure instanties die deels door de beroepsbeoefenaren zelf moeten worden betaald. Het is niet vol te houden. Het is net als die kruik… Hoeveel je ook van je beroep houdt, er is een grens!
Koekje van eigen deeg oftewel afgekeken in 2010
En dan lees ik dat mijn collega’s in de (para) medische sector aan hun patiënten een extra bijdrage gaan vragen. Een soort herhaling van wat in 2010 dreigde te gebeuren, maar toen door het ministerie van gezondheidszorg. Wij, de beroepsbeoefenaren namen het destijds op voor onze hulpvragenden.
Overeenkomsten en verschillen
Anno 2010? De gezondheidszorg werd te duur en het ministerie was op zoek naar een post die voor een sluitende begroting zou zorgen. Het ministerie van onderwijs was in het geval van de logopedisten de lachende derde.
Anno 2023? Wij, de hulpverleners doen nu met bloedend hart precies dat, waar ze ooit met succes voor hun patiënten tegen in opstand kwamen. Nu ís er geen keuze meer, want er is geen sluitende begroting. Je kunt geen goede zorg verlenen als het financieel een keuze wordt tussen je praktijk verwarmen, nieuw materiaal aanschaffen, een nascholingscursus volgen of je vaste lasten en je boodschappen betalen.
De uitstroom van logopedisten
Het alternatief? De gezondheidszorg verlaten en op zoek gaan naar een baan met een betere financiële basis. Een goede balans tussen werk en inkomen.
De lachende derden in 2010 (en nog) op financieel gebied was het ministerie van onderwijs die de kosten ongegeneerd over de schutting gooide op het bord van de gezondheidszorg.
De steeds machtigere gezondheidszorg is mede die lachende derden. Onder het mom van kostenbewaking trekken ze de grote broek aan en dicteren na allerlei fusies groot geworden, gezamenlijk waar al die (para) medische beroepsbeoefenaren aan moeten voldoen. Een dik rood potlood in de hand bij elke weigering. Het zorggeld met bakken onder andere uitgevend aan dure wervingsreclames die steeds vroeger in het najaar beginnen.
Scrooge en de relatie met eerste lijn (logopedische) zorgverlening
Het doet me denken aan Scrooge…
Hopelijk realiseren ze zich net als hij op tijd dat ze met veel geld maar zonder goede zorgverlening zelf ook ten dode opgeschreven zijn.
Tot slot voor minister Kuipers: krab u nog eens achter de oren als u zegt dat in het tarief ook alle inflaties en hoge energierekeningen zijn inbegrepen. Het gemiddelde tarief dat een logopedist in de eerste lijn nu verdient, was precies dát tarief dat door onafhankelijke onderzoeksbureaus minstens 10 jaar geleden al werd geadviseerd. Logopedisten eerste lijn verdienen dat nu pas ‘dankzij’ de hoge inflatie ‘geholpen’.
Precies, heel treffend geformuleerd door een collega: “Een tarief uit grootmoeders tijd!”
Ingezoomd op ‘slechts’ het gevolg van wegbezuinigen voor een (van de vele) logopedische zorgverleningen?
Wil je weten hoe desastreus die wegbezuiniging uitpakte voor bijvoorbeeld het taal- en leesniveau in het algemeen en voor ( hoogbegaafde) leerlingen met dyslexie in het bijzonder?
Lees dan mijn het boek:
Dyslexie en onderwijs: op zoek naar jouw puzzelstuk – Gelijke behandeling leidt niet tot gelijke kansen!
Onder andere te bestellen bij Boekscout bestel hier
Of met dit ISBN: 978-94-646-8370-7 in elke (digitale) boekhandel!
Meer over logopedie?
https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/het-ontbrekende-puzzelstuk-is-logopedie/
Meer weten over logopedie en een logische spellingopbouw? https://www.spellingprof.nl