De invloed van het duimen of een speentje op de spraak en gebitsontwikkeling. In mijn blog is duimen of een speen een vloek of een zegen? https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/duimen-of-een-speen-slecht-voor-de-taalontwikkeling/ was er aandacht voor de mogelijke gevolgen voor de taalontwikkeling. Deze week de aandacht voor de tongligging en de invloed op de gebitstand, de spraak in het algemeen en de uitspraak. Kortom de verstaanbaarheid.
Met de volgende twee voorbeelden een korte indruk van het werk van de logopedist rond verkeerde mond- en tonggewoonte en de gevolgen voor de spraak.
Voorbeeld 1: Jorg van 3 jaar slappe mond- en tongmotoriek.
Een paar maanden geleden werd ik gebeld door een moeder met de vraag of ik eens naar haar zoontje van 3 wilde kijken. “Het lijkt erop of hij gaat lispelen. Ben ik te vroeg of kun je er al iets aan doen?” Een paar dagen daarna kwam een wat verlegen jongetje binnen. Praten? Ja thuis wel, maar niet bij die vreemde mevrouw! Terwijl moeder en ik samen de vragenlijst invulden, speelde hij met wat speelgoed en zag ik een open mondje en een lage tongligging.
Hij had dorst. Kwam dat even goed uit! Zo kreeg ik ook een indruk hoe hij de bekerrand op zijn tong legde en bij het slikken een soort “speldenkussen kinnetje” maakte. Geen woord gezegd en toch veel informatie gegeven! Een echt officieel onderzoek zoals het protocol eigenlijk voorschrijft, is bij deze leeftijdsgroep niet altijd mogelijk en wenselijk. Dat wil niet zeggen dat je dan geen adviezen en aanpassingen rond het eten en drinken kunt geven. “In stand houdende factoren” kunnen zo al worden afgeleerd. De kans is hierdoor groot dat deze jongen niet gaat lispelen en de stand van het gebit zich op de juiste manier verder ontwikkelt. Met de juiste tongligging en een consequente toepassing van de gegeven adviezen kunnen zijn ouders het lispelen voorkomen.
Voorbeeld 2: Anne van 5 jaar
Een telefoontje van een moeder met een dochter van 5 die lispelt ( de tong komt bij de s en z onder andere tussen de voortanden naar buiten). Ze is daarom niet altijd goed verstaanbaar en ze vindt dat zelf heel vervelend. Ze komen binnen. Een dametje van 5 en al erg bijdehand! Ze kan haar mondje al goed roeren en is voor haar leeftijd behoorlijk ad rem. Helaas voor haar…. Leeftijdgenootjes die het niet van haar kunnen winnen, plagen haar dan met het lispelen, de voortanden die al wat naar voren staan en met het duimen.
Duimen! …. de alarmbellen gaan bij mij rinkelen. Eén van de twee die invloed hebben op spraak en gebit! Mag ik je duimen eens zien?”, vraag ik haar. Feilloos wijs ik haar aan welke duim favoriet is. Ze is zeer verbaasd dat ik dat weet, want ze had nog helemaal niet geduimd…. De afspraak eindigde met een duimkaart met opdrachten om eerst een maand het duimen af te leren. Is ze daartoe in staat en duimt ze niet meer? Dan pas heeft logopedie zin om het lispelen af te leren. “En haar gebit?”, vraagt haar moeder. Gelukkig is dit nog haar melkgebit, maar zelfs al was dat niet het geval dan is de kans groot dat dankzij OMFT veel herstel van de gebitsstand mogelijk is. Niet iedereen van 5 jaar kan zo consequent en gedisciplineerd met deze therapie aan de slag. In zo’n situatie kun je beter een paar jaar wachten. Geholpen door haar gemotiveerde moeder lukte het deze gemotiveerde kleuter wèl!
Veranderende inzichten dankzij OMFT, waardoor afwachten tot na het wisselen niet noodzakelijk is. Sinds een jaar of 20 is het tijdstip voor de behandeling van lispelen niet langer een kwestie van vooral wachten tot na de tanden wisselperiode. Dit heeft alles te maken met andere inzichten en therapieën zoals OMFT (oro-myofunctionele therapie).
Over dit onderwerp kun je meer lezen in de blog https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/logopedie-en-of-…n-welke-volgorde/
Wil je meer informatie of de folder over OMFT ontvangen? Stuur me dan een berichtje op [email protected]
Om privacy redenen zijn de namen van de kinderen verzonnen!
