Gelezen op LinkedIn….
“k werk alleen samen met Nederlands sprekende kandidaten.”
en na dit citaat de mening van de indiener:
“Dit zijn bedrijven die zeggen te willen groeien, maar vervolgens bepaalde eisen stellen, die niets te maken hebben met de kwaliteiten van de betreffende persoon.
Het antwoord op de vraag waarom ze deze eisen stellen: ‘omdat het hele team Nederlands spreekt.’
Krijgt de reactie:
“is het niet zo dat de meeste programmeertalen in het Engels geschreven zijn?
Wordt het niet eens tijd voor verandering?”
Een discussie volgt met voor- en tegenstanders. Aanleiding tot het schrijven van “50 tinten Nederlands op de werkvloer”!
De reacties
Er volgen vele reacties op deze mening en natuurlijk mag je deze mening uiten, maar…. dan zou je toch ook open moeten staan voor andere meningen? Bijvoorbeeld voor deze reactie:
“Alsof je alleen een bedrijf bent als het om programmeren gaat. En hoe gaat dat dan als:
- je doodziek, gespannen en angstig bent om wat gaat komen en een zorgverlener hebt die jouw taal niet spreekt?
- je dan ook nog moet zoeken naar woorden om je klachten kenbaar te maken?
- hoogbejaarde die misschien alleen Nederlands spreekt?
- je slechthorend of doof bent en al moeite hebt om Nederlands goed te verstaan?
- je in het ( basis) onderwijs wilt werken of in een dienstverlenende sector werkt waarin je Nederlandse collega’s geen of onvoldoende Engels spreken en begrijpen?
En tot slot: Is het niet verrassend dat al die medici afkomstig uit andere landen wel gewoon Nederlands ( leren) praten?
Eigen taal ondergeschikt maken of niet?
Dit is toch zo typisch Nederland om de eigen taal op te offeren. Waarom geen Nederlands op de werkvloer in Nederland? Wat is daar mis mee? In vele landen is het heel normaal dat men de taal van het land spreekt. Men is trots op hun land en taal en dragen hun cultuur uit via die taal. Daar kunnen wij wat van leren….. “
N.a.v. deze reactie de volgende vraag:
“Wat is er mis mee om de taal te leren van het land waar je woont en werkt?”
Antwoord:
“Daar is niets mis mee, maar we weten allemaal hoe lastig de Nederlandse taal is, dus veel mensen spreken dat niet in één dag.”
En een andere reactie:
“Ik ben er juist trots op dat ons land zich hard maakt voor tweetalig onderwijs en een tweetalige werkvloer, in plaats van te pretenderen dat Nederlands dé (internationale) taal is die iedereen maar moet leren. Daar kunnen onze buurlanden weer wat van leren”.
Ieder heeft recht op een persoonlijke mening, maar in deze discussie ging men uit van een paar veronderstellingen. Veronderstellingen die vragen om een reactie waarbij de ervaring van de doelgroep uitgangspunt is.. Zoals:
Veronderstelling 1. “We weten allemaal hoe lastig de Nederlandse taal is.”
Lastiger dan welke taal?
- Heb jij dan nooit geworsteld met al die verschillende persoonlijke uitgangen bij Franse of Spaanse werkwoorden en de verschillende tijden?
- Nooit ruzie gehad met die Duitse naamvallen?
- Spreek jij (vloeiend) Frans in Frankrijk of “vlucht” je snel naar Engels? Is dat Engels dan foutloos?
- Ik hoorde laatst van een “Oost-Europese” cursist dat onze taal in een aantal opzichten voor haar veel gemakkelijker was dan haar moedertaal.
Veronderstelling 2 “Veel mensen spreken dat niet in één dag.”
- Vragen we dat dan van onze buitenlandse collega’s?
- Hoelang deed jij erover om Engels te leren?
- Hoeveel Nederlanders spreken Frans in Frankrijk?
Veronderstelling 3 “Pretenderen dat Nederlands dé (internationale) taal is die iedereen maar moet leren. Daar kunnen onze buurlanden weer wat van leren”.
Ervaringen rond Nederlands spreken en het “moeten leren” door buitenlanders:
- Te beginnen bij mijn eigen vakantie-ervaring waarbij ik overnachtte op een camping aan de Spaanse zijde van de Pyreneeën. De Spaanse receptioniste zag het Nederlandse kenteken en begroette me in het Nederlands. Mijn licht teleurgestelde gezicht interpreteerde ze verkeerd, maar op mijn lachende reactie dat ik toch niet voor niets Spaans leer, ontstond spontaan een geanimeerd gesprek.
Een gesprek in “50 tinten Spaans en Nederlands”, waarbij het ijs direct gebroken was. Niet alleen omdat we beiden graag wilden oefenen in die andere taal, maar ook omdat we begrip voor elkaars worstelingen hadden.
Het gevolg?
Op de terugweg een maand later herkende ze mij als die Nederlandse met wie ze in het Spaans en Nederlands had gesproken. Een warme glimlach van herkenning en een hartelijk welkomstwoord was het gevolg.
De Nederlandse taal moeten of wíllen leren? Een aantal werkervaringen met cursisten ……
50 tinten Nederlands op de werkvloer
- De Engelse medewerker die in een Nederlands bedrijf werd gevraagd om de Nederlandse spelling van haar Nederlandse collega’s te controleren. Ja, echt!
Ze kwam uit eigen beweging naar mijn praktijk want als tegenprestatie voor deze eer wilde ze graag aan haar Engelse accent werken.
- Die Zweedse baas die na haar promotie vond dat ze voor haar Nederlandse werknemers op z’n minst met Kerstmis toch wel in het Nederlands moest kunnen speechen.
- Ouders die zo graag in Nederland willen integreren dat ze uit eigen beweging Nederlands willen leren. Niet voor hun werk, maar om op de ouderavonden van hun kinderen gewoon Nederlands te kunnen spreken. Om hun kinderen te kunnen begeleiden met het huiswerk, de schoolvriendjes te kunnen verstaan en… om tijdens de jaarlijkse straat barbecue aan àlle gesprekken te kunnen deelnemen in de taal van het land waar ze hun kinderen willen grootbrengen!
- De Duitse productiewerknemer die met een brede glimlach trots en voldaan vertelde hoe hij helemaal in het Nederlands zelfstandig een appartement had gekocht.
Ik kan nog lang doorgaan met tal van dit soort ervaringen.
Hun gemeenschappelijke ervaring met Nederlands leren
Ze gaven allemaal met veel trots en voldoening aan dat zij dankzij die gemeenschappelijke Nederlandse taal zich meer één voelden met hun teamleden, hun buurt, collega’s of hun sportmaatjes.
Onze gemeenschappelijke ervaring:
- Niemand leert een taal in één dag of jij dan wel?
- Zo gaat er bij hen net als bij ons óók tijd overheen voordat ze het Nederlands begrijpen en veel later voldoende kunnen spreken.
Middelbare school taalreisjes
Wij organiseren via school taalreisjes voor onze tieners naar gastgezinnen in bijvoorbeeld Engeland of waar ook.
Waarom?
Om de taal te leren gebruiken, te móeten spreken, want zo leer je het pas echt, als niemand jouw taal spreekt. Dan móet je wel. En ja… dat gaat met vallen en opstaan. Daarvoor hebben we die gastgezinnen nodig en voelen we ons veilig om de taalfouten te maken, want zij wachten geduldig en met respect.
Nu wij nog! Beschouw ons land als hun taalreisje!
- Gún je buitenlandse werknemers/collega’s de tijd die er nu eenmaal voor staat om een andere taal te leren.
- Máák als werkgever een budget vrij zodat in ieder geval het financiële aspect niet de blokkade wordt om de taal te leren.
En….. geniet samen van dat leerproces waarbij wij Nederlanders hun “gastgezin” zijn waar ze fouten mogen maken bij het leren van onze taal! Waarbij wij hen in dat leerproces met geduld en respect die ruimte bieden. Ruimte voor de grijstinten Nederlands/Engels in plaats van direct overgaan op ons ( steenkolen) Engels en zo de weg afsnijden naar de kans om Nederlands te leren.
Geniet samen van die “50 tinten Nederlands op je werkvloer!”
Meer weten over Nederlands op de werkvloer? https://www.logopedie-dyslexie-silvia-linssen.nl/blog130-nederlands-en-kansen-in-het-bedrijf/
Hulp nodig bij de spelling? https://www.spellingprof.nl
